Konsensus Pakar mengenai Diagnosis dan Rawatan Mycoplasma pneumoniae pneumoniae neonatal (2024) bahagian II
III. Diagnosis MPP neonatal
1. Mematuhi manifestasi klinikal dan pengimejan pneumonia neonatal, diagnosis MPP neonatal boleh digabungkan dengan mana-mana yang berikut:
1) Darah periferiAntibodi MP-IgMpositif;
2) MP-DNA atau RNA positif dalam sapuan tekak atau kahak;
3) Antigen MP positif dalam sapuan tekak atau kahak;
4) Budaya MP yang positif.
2. Memenuhi kriteria diagnostik MPP, salah satu daripada syarat berikut dianggap sebagai MPP teruk neonatal:
1) Kadar pernafasan ≥70 kali / min atau apnea;
2) Bau paru-paru dan ruam lembap dan/atau tanda-tanda penyatuan;
3) Pengimejan paru-paru menunjukkan penglibatan paru-paru ≥50% atau disertai dengan efusi pleura;
4) Analisis gas darah menunjukkan kegagalan pernafasan;
5) Komplikasi ekstrapulmonari yang teruk yang mengancam nyawa.
Cadangan 4:
Semasa tempoh wabak MP, adalah perlu untuk mementingkan MPP neonatal, memberi perhatian yang teliti kepada perubahan dalam keadaan bayi baru lahir yang memenuhi kriteria diagnostik MPP, dan mengenal pasti MPP yang teruk dalam masa.
Apabila bayi baru lahir didiagnosis dengan MPP dan terus mengalami demam selepas rawatan formal dengan makrolid selama 72 jam, tanpa peningkatan atau keterukan lagi tanda-tanda klinikal dan pengimejan paru-paru, selain berwaspada terhadap MPP yang tidak responsif dan MPP refraktori, bakteria lain. , jangkitan virus dan kulat juga perlu dipertimbangkan. Adalah disyorkan untuk menambah baik pengesanan yang berkaitan dalam masa. Dan berikan rawatan yang sewajarnya.
Ⅳ. Rawatan MPP neonatal
Walaupun insiden MPP pada bayi baru lahir agak rendah, demam berterusan dan gejala klinikal yang semakin teruk mungkin masih berlaku, kegagalan pernafasan atau komplikasi ekstrapulmonari yang mengancam nyawa mungkin berlaku. Rawatan awal boleh mengurangkan kebarangkalian dan keterukan sekuela jangkitan MP. Disebabkan kekurangan dinding sel, MP tahan terhadap hampir semua β-laktam, sulfanilamide, trimethoprim, rifampicin dan ubat lain yang bertindak pada dinding sel bakteria. Pada masa ini, tiada konsensus di dalam dan di luar negara mengenai pemilihan, dos dan perjalanan ubat antibakteria untuk MPP neonatal. Macrolides boleh diiktiraf sebagai pilihan pertama ubat terapeutik.
Cadangan 5:
Bagi bayi baru lahir MPP yang didiagnosis harus menerima makrolid secepat mungkin, pilihan pertama ialah eritromisin 20~40 mg/ (kg·d), dibahagikan kepada 2~3 kali, kursus 10~14 hari, atau azitromisin 10 mg/ ( kg·d), sekali sehari, kursus selama 3~4 hari, jika perlu, boleh dilanjutkan kepada 5~7 hari. Selepas selang 3~4 hari, kursus kedua rawatan bermula, jumlah kursus 2~4 minggu, rawatan awal kes yang teruk atau kanak-kanak yang tidak boleh diberi makan secara lisan atau gangguan penyerapan gastrousus memilih persediaan intravena, dan kemudian diubah. kepada rawatan berurutan ubat oral selepas keadaan menjadi stabil.
Cadangan 6:
Apabila terdapat MPP tidak responsif atau MPP refraktori ubat makrolida, pelan rawatan perlu diselaraskan mengikut keadaan. Dengan persetujuan penjaga yang dimaklumkan, ubat tetrasiklin atau fluoroquinolones baharu boleh dipilih jika perlu. Sementara itu, ujian sensitiviti dadah dan elektrokardiogram, fungsi hati dan buah pinggang serta ujian fungsi imun perlu dipertingkatkan secara aktif; Apabila MPP refraktori dan MPP teruk muncul, glucocorticoid (methylprednisolone) atau gamma globulin boleh digunakan mengikut kesesuaian. Prosedur rawatan yang berbeza harus diambil mengikut keterukan klinikal kanak-kanak, seperti yang ditunjukkan dalam Rajah 1.
Ⅴ. Pencegahan MPP kongenital pada neonat
Cadangan 7:
Memandangkan kesan buruk ibu dan bayi selepas jangkitan MP, perhatian harus diberikan kepada bayi baru lahir yang dijangkiti MP. ibu, pengenalan tepat pada masanya dan pertimbangan pengesanan berkaitan MP, dan permulaan langkah intervensi yang disasarkan tepat pada masanya berdasarkan keputusan ujian dan pertimbangan klinikal.
Ⅵ. Kesimpulan
Manifestasi klinikal MPP neonatal adalah berbeza-beza, dan ia mudah terlepas dan salah didiagnosis. Kebanyakan MPP ringan mempunyai prognosis yang baik, dan jika ia berkembang menjadi MPP yang teruk, terdapat kadar komplikasi yang lebih tinggi dan risiko kematian. Kaedah pemeriksaan yang munasabah harus diberikan secepat mungkin untuk neonatus yang disyaki MPP, dan bagi kanak-kanak yang didiagnosis dengan MPP, pelan rawatan yang sesuai harus dipilih mengikut keterukan keadaan. Untuk mencapai pengenalan awal, diagnosis awal dan rawatan awal.
